Uzun Zaman Sonra(Bölüm 4)

Nyx gemi seyahati boyunca çok eğlenmişti. Ve şimdi işin zor kısmındaydı. Çünkü her zamanki gibi çok erken gelmişti. Hala beklenecek koskoca 2 saat vardı. Gemiden indi. Ne yapacağını düşünüyordu. Beklemekten hep nefret etmişti. Bir süre düşündükten sonra etrafta bir tur atmaya karar verdi. Theia aydıklık ve ışık tanrıçası ortaya çıktı o anda. Gecelerin efendisi bu ışıktan hiç hoşlanmazdı. Gündüz vakti Nyx'in uyku zamanlarıydı.
Küçük turu bittiğinde hala 1,5 saat vardı. Biraz yüzmeye karar verdi. Suya girdi ve bir deniz kızı oluverdi. Kabul etmeliydi ki. Bu güç bazen çok eğlenceli olabiliyordu. Ancak aynı zamanda bütün bu tanrıçaların sorumluluklarını da ona yüklüyordu. Yüzdü yüzdü ve yüzdü. En sonunda bundan da sıkıldı ve karaya çıktı. Theia çıka geldi bir kez daha. Aslında biraz düşündü ve İsis oluverdi. Dikkat çekmeyi çok severdi ve güzellik tanrıçası da güzelliğiyle son derece dikkat çekerdi. Uzun zaman sonra eski dostunu tekrardan göreceği için çok heyecanlıydı. O sırada yakınlardaki çalıların arasından bir gelen bir ses duydu.

Aido memnuniyetsizlikle kafasına düşen yarısı kurumuş dalı çekti. Kabul etmeliydi ki çalıların arasında saklanmak eğlenceli değildi.. Ancak şu saat üçte gelecek gizemli adamı merak ediyordu..Belkide hoş olmayan anlar yakalayabilir ve bunu ileriki zamanlarda kullanabilirdi..Yanaşan altı paslanmış orta halli teknenin liman lastiklerine çarpmasıyla çıkardığı gıcırtı kulak tırmalayıcıydı..Aido biraz daha görebilmek için iri mavi gözlerini yeşil, dikenli çalının dallarından biraz daha öne çıkardı..Gemiden inen yakışıklı olmasada en azından kaslı bir adam arıyordu..Hana’yı düşününce muhtemelen kaslı dövmeli bir adam ona uygun olurdu..Sonuç kesinlikle hüsrandı..En azından siyah kapşonlu gizemli biri gemiden çıkabilirdi..’’Kesin bu’’ dediği dövmeli adamda gemi kaptanı çıkmıştı..Hayal kırıklığıyla gemiden inen sıska adama baktı..Bu olamazdı..Ardından sivilceli surata baktı..Bu kesinlikle olamazdı..O kızın masum hali bile bunu kabul edemezdi..Sabırsızca gözleriyle ufak bir tarama yaptı..Gemiden son inen kız ile tüm hayalleri suya düştü..Kız limanın tam önünde biraz düşünürcesine durdu..Aido bir kaç dakika boyunca gözlerinin önüne düşen çalılarla uğraştı tekrar görüş açısını kazandığında sudan çıkan inanılmaz güzel bir kızla karşı karşıya geldi..Standartlarına göre fena sayılmayan bu kız yemeğe çıkarılabilecek kadar güzeldi..Acaba vampir mi? Sorusu kafasında uyanmamışta değildi ancak vampir kızları düşününce bu kız dahada güzeldi..Bir kaç dakika hafif kendinden geçmiş bir sırıtışla kızı izledi..Ardından tek eliyle tuttuğu çalıyı mayışmışlıkla bırakınca tekrar çalılarla boğuşmaya başladı..Ancak sanırım bu sefer biraz fazla olmuştu ki yuvarlanmasıyla çalı sarsılmaya başladı..

İsis sesin geldiği yöne doğru ilerledi. Bu sesin Hana'dan gelebileceğini düşündü. O ne zaman normal bir yolla karşısına çıkmıştı ki? Bu kezde böyle bir şeye hiç şaşırmazdı. Çalılara vardığında yüzünü buruşturdu. Hana değildi. Sarışın mavi gözlü bir çocuktu sadece.
Ah şu insanlar yok mu? diye düşündü kendi kendine. Daha öncede İsis haliyle etrafta dolaşırken izlendiği olmuştu. Aslında bundan rahatsız olmuyor aksine bu haline sırf bu yüzden geçiyordu çoğu zaman.
"Sende kimsin? Beni izliyor olamazsın değil mi?" itiraf etmeliydi ki ifadelerini çok iyi saklıyordu. Ancak İsis böyle şeylere alışkındı çocuğun yüzündeki ufak bir değişimden "yakalandım" tarzında bir şeyler düşündüğünü anlamıştı. Hafifçe güldü.
"Merak etme adam yemem. Ama eğer biraz daha orada kalırsan o böcekler seni yiyecek. dedi ve bir kez daha güldü. Biraz geri çekildi ve yüzünde bir gülümsemeyle çocuğun cevabını veya vereceği tepkiyi bekledi.

Aido şu kıza yakından bakmaya fırsat bulduğu için mutluydu..Yakalanmışta olsa kızın biçimli vücudunu ve tatlı yüzünü yakından görmek büyük kanyonu ziyaret etmek gibiydi..Her ne olursa olsun kız bir insandı..Ayağa kalktı ve yüzüne gündüz sınıflarını cezbederken kullandığı oldukça tatlı yüz ifadesini takındı ve bir yandanda kollarını birleştirdi..

‘’Hey bak ne diyeceğim sen ben yemek? Ne dersin..’’ dedi kendinden emin bir tavırla..

Aslında kızın düşüncelerini çok iyi biliyordu..Tüm insanlar gibi olacaktı..Sonuçta onun derin mavi gözlerine ve şirin gülümsemesine kim karşı koyabilirdi ki? Kız böcekler konusunda endişelenmişti yani söylediklerinden bu anlam çıkarılabilirdi..Buda kızın Aido’dan hoşlandığını gösteriyordu..Aido tüm kızlara uyguladığı planın ötesine geçmek istiyordu..Yani sadece şirinlikle işi bitirmeyecekti..Bu kızı n güzel yüzüne bu hakaret gibi olurdu..Tam olarak planı kasabada bir dolaşma belki bir panayır turu biraz alışveriş akşam yemek ve gün batımında sahilde ateşli bir öpüşmeydi kimse buna hayır diyemezdi..Kendinden oldukça emin bir biçimde etkileyici gülümsemesi ile kıza baktı ve yanıtını bekledi..

İsis biraz şaşırmıştı. Bu çocuk gerçekten bir insan mıydı? Başkaları hep utanmış saçmalamışlardı. Şaşkınlığının yüzüne vurmasını hiç bir şekilde engellemeye çalışmadı. Daha sonra bir nefes alıp konuşmaya başladı.
"Öncelikle eğer ki bu tatlı yüzünün sahte olduğu ortaya çıkarsa başını çok fena belaya sokarım bunu unutma. Ancak eğer gerçekse tamam fakat bir şartla... bir soruya cevap ver." Bunları çok ciddi bir yüzle söylemişti. Biraz durdu ve sonra gülümseyerek devam etti.
"Adın ne?" Fakat çocuğun cevap vermesine fırsat kalmadan etrafta fırtınalar kopmaya başladı. O sırada Hana'nın sesini duydu.

Hana kızgın bir şekilde yanlarına doğru gelirken bir yandan da fırtınalar kopuyordu. Bunu bilinçli yapmıyordu. Ne zaman öfkelense olan bir şeydi. Fakat bu fırtınalar düz turuncu saçlarının karışmasına neden olmuştu. Ancak pek takmıyordu.
"Aido! Sen burada ne yaptığını sanıyorsun. Aman tanrım sen sandığımdan da aptalsın. Sakın İsis'e asıldığını söyleme bana! Bu kız seni çiğ çiğ yer Aido." aslında Nyx istese neler yapabilir biliyordu. Bu yüzden öfkesi dinmişti şimdi sadece Aido ile alay ediyordu. Eğer İsis rahatsız olmadıysa sorun yoktu. En azından şimdilik. Çünkü İsis halindeyken sınırını bilmiyordu. İsis şaşırmıştı bu yüzünden belli oluyordu. İsis'in "siz tanışıyor musunuz?" demesi üzerine ona döndü. Ancak o konuşamadan önce Aido konuşmaya başlamıştı bile

Aido ağzını beş karış açarak Hana’ya baktı..Tamda zamanıydı..Aido dudak büktü..Bu güzel kızla aralarındaki elektiriklenmeyi batıracak yegane şeylerden biriydi..Limandaki esrarengiz buluşmanın bu kızla olmasından çok hevesini kıran kızı tam yemeğe ikna ettiği sırada Hana’nın ortaya çıkması olmuştu..

‘’Sen.. senin burda ne işin var..’’ diyerek hevesi kırılmış bir biçimde Hana’ya gözlerini dikti..

Yemek olayı muhtemelen iptal olmuştu tabi ardındaki öpüşme hayalide.. Kızın şaşırmış suratına baktı ve Hana olmamış gibi devam etti..
‘’Bu küçük olayı yaşanmamış sayalım..’’Tekrar o tatlı yüz ifadesini takınmıştı..

Kız tatlı ifaden doğruysa demişti..Anlamamıştı ama olsun..Bu kız için herşeyi söyleyebilirdi..Kendi standartlarına uygun bir kız bulmuştu ve kaybetmeyeda yeltenecek değildi..

‘’Ben hanabusa..’’Dedi

derin mavi gözlerini kıza hafif kısarak doğrulttu..’’Matmazel sizi yemeğe çıkarabilirmiyim?’’ dedi gülümseyerek..Bunu söylerken tatlı bir fransız aksağanı kullanmıştı ki buda onu daha dayanılmaz yapmıştı.. Kim buna hayır diyebilirdi ki..

Ah şu çocuk ya tam bir aptaldı ya da ona işkence etmek için doğmuştu. Aslında bu durumda daha çok kendine işkence yapacaktı. Başka zaman olsa bunu zevkle izlerdi. Fakat bu kez bahsi geçen kişi arkadaşıydı.
"Sen tam bir aptal falan mısın? Konuştuğun kişi İsis güzellikler tanrıçası. Aido ona bulaşma başını derde sokacaksın!" Aido'nun onu takmadığını gördükten sonra devam etti. Madem böyle olsun istiyordu pekâlâ o zaman karışmayacaktı.
"Pekâlâ, o zaman karışmıyorum. Ancak unutma bu kızın sinirli hali benden daha kötüdür. Ve İsis senin soruna da cevap vereyim. Evet, tanışıyoruz hatta aynı okula gidiyoruz. Hakkında tek bir yorum bile yapmayacağım. Ancak oda benim gibi! Bunu unutma yeter!" Hana bu sert konuşmasının ardından liman boyunca hızla yürümeye başladı.

İsis düşündü. Hana gibi demek ne demekti? Bunu merak ediyordu. Hana neden bahsediyordu? Ama sonunda boş verdi. İnsanları çok iyi tanırdı hem de her türlüsünü. Bu çocuk onu kandırmaya çalışamazdı. Öyle bir şey olursa anında anlardı.
“Hana neden bahsediyorsun sen? Senin gibi demek ne oluyor? Benden daha tuhaf olamaz sonuçta” dedi bunu sadece ortamı yumuşatmak amacıyla söylemişti. Bu yüzdende söyledikten sonra kendi kendine gülmüştü. Hana haklısın dercesine ona baktıktan sonra hızla yürümeye başlamıştı. Ancak bunun ardından büyük ihtimalle kendisine tuhaf dediği için hafif şaşırmış bir biçimde Aido kendisine bakıyordu. Onunda bu konuşmayı şakaya vurmasını istemişti. Bu yüzden hemen konuşmaya başladı.
“Hana çok garip biri değil mi? Her zaman beni korumaya çalışıyor. Eee? Ne diyordun? Bir dahakine bir vampir saldırabilir. Biraz çabuk olsak iyi olur.” Dedi aslında vampir lafı da dahil olmak üzere söylediği her şey şakaydı. Konuşmayı harfiyen hatırlıyordu. Vampirlerin varlığından haberi bile yoktu. Çabuk ve ya yavaş olması da umurunda bile değildi. Ancak "tuhaf" ve "tanrıça" lafları başta olmak üzere az önceki konuşmayı unutmasında fayda vardı.

Aido hafif şaşkın gözlerini kaldırdı..Vampir saldırabilir mi? Buda neydi böyle..Ancak kızın bir insan olduğunu unutmamak gerekirdi..Gülümsedi ve zafer kazanmış bir edayla kıza baktı ancak derin gözlerini hiç bozmadı..Gidilecek yeri çok iyi biliyordu..İlk olarak sahilde onu uzun yoldan götürüp biraz yürütecekti..Sorun olacağını düşünmüyordu çünkü sahil güneş ışığı vurduğunda gerçekten çok güzel oluyordu..Havada ki küçük esintiyle hafif ferah bir yürüyüş fena olmazdı..Ardından yavaşça batmaya başlayan güneş eşliğinde deniz kenarında ki romantik lokantalardan birine oturup binbir çeşit gurme yemeklerinden yiyip pahalı şaraplar içebilirlerdi..Ardındansa ay ışığında hoş bir öpüşmeyle mutlu son yaşanabilirdi..Tabi sahilde yürürken alacakları egzotik şeylerde kızın dikkatini o yönde toplamaya yetecekti..Kıza gülümseyerek baktı ve onunla beraber sahilde yürümeye başladı..

İsis artık yürümekten bıkmıştı. Normalde neredeyse hiç yürümezdi ve bu gün bu yerin çevresinde uzun bir tur atmasının üstüne ikincisi geliyordu. Neyse ki alışık olmasa da dayanıklıydı. Aslında Nyx ne olursa olsun en çok yüzmeyi severdi. Suyun yakınlarında olmaktan bile çok mutluydu. Ayaklarındaki ağrıyı suyun kokusuyla bastırmaya uğraştı. Bu sırada aklına geldi bu Aido normal bir insandan farklı görünüyordu. Hana gibi? Bunun ne demek olduğunu iyice merak etmeye başlamıştı. Kendi kendisine tahmin etmeye çalıştı. Yanında duran çocuğa bir baktı. Kesinlikle normalden insanlardan daha etkileyiciydi. Ayrıca daha soluk bir teni vardı. Evet bunlar Hana'da da olan özelliklerdi. Ancak gayet sıradan bir insanda da olabilecek özelliklerdi. Düşündü acaba Hana gibi çift kişilikli miydi? Buda imkansızlık derecesindeydi. Düşündü düşündü. Ancak aklına hiç bir şey gelmedi.
İsis'i düşüncelerden çıkartan aşırı şiddetli dalgalardan birinin limana vurduğu esnada taşların yerinden oynaması olmuştu. Kıyıya çok yakın yürüdüğü için tek ayağı aşağı kaymıştı. Bir süre sonra gelen bir dalgada tam olarak İsis'e çarptı ve tamamen aşağı düşmesine neden oldu. Kendi kendine düşündü. Bir insan olsa ölürdü! Sağ ayağı ve kolu kanıyordu ancak aşağıdaki azgın dalgaların içine düşmemişti. Biri-%2000 oranında emindiki bu biri Aido- onu tutmuştu.

Aido şaşkın bir ifadeyle hemen kızı yakaladı..Bu yaşananlardan sonra bir insan olsa ölürdü..Ancak bu kız...Aido sessizce kızı sahil kenarından uzaklaştırdı ve çevredeki banklardan birine oturttu...Bu kadar az yaralanması Aido’ya kızın bir vampir olma olasılığını düşündürmüştü..Ancak...Bir dahakine bir vampir saldırabilir..Bunu söylemişti kız..Bir kaç dakika önce..Acaba peşinde bir vampir mi vardı?.. Hafif korkmuş iri gözlerini kıza doğrulttu..Öpüşme hayali kafasından tamamen yok olmuştu ve bu güzel suratın ardında ne gizemler olduğunu merak etmeye başlamıştı..Kafasını kollarının arasına aldı ve resmen öfledi..Bugün resmi olarak onun uğursuz günü ilan edilmişti..Keşke hiç o notu bulmamış olsaydı..Gözlerini düşürdü..Hana bu kız hakkında Aido’ya bir iki uyarı vermişti ama Aido ciddi olduğunu düşünmemişti..Tüm karamsarlığı bıraktı ve ifadesizce kıza döndü..

‘’Kimsin sen?’’diyerek ifadesizce kıza baktı

Bu sefer belkide hayatında hiç olmadığı kadar ciddiydi...Ne fransız aksağanını nede şirin bakışlarını kullanmıştı..Sadece ifadesiz bakışları ve tek düze ses tonu vardı..Kafasını kıza çevirdiğinde yavaşça ayak bileğine doğru akan kırmızımsı sıvıya gözlerini irileştirerek baktı..Bakmamak için kafasını çevirdi ancak aynı sıvı kolundan aşşağıya doğruda kıvrılıyordu..Ne yapacağını bilemedi..Sadece şok olmuş bir biçimde mavi gözlerini doğrudan kıza dikti..

İsis şu anda bu çocuğun kaçıyor olacağını düşünmüştü. Sonuçta normal bir insanın ölebileceği böyle bir durumda hayatta kalmış ve neredeyse hiç yaralanmamıştı.
"Aynen iade. Sen nesin? Hana onun gibi olduğunu söylerken ne demek istedi? İnsan olmadığın ortada. O halde nesin?" az öncekinin aksine İsis ne gülüyor nede şaka yapıyordu. Oldukça ciddiydi bu sözleri. Artık bu çocuğun insan olma olasılığı kafasından tamamen gitmişti. Ayrıca İsis'de gitmişti. Çünkü güneş batmaya başlıyordu. Ve İsis karanlıktan pek hoşlanmazdı. Nyx(gecelerin tanrıçası) ortaya çıktı. Donuk bakışlarıyla Aido'yu süzdü
"Gecenin Çocuklarından mısın? Vampirlerin gerçekliğini hiç kanıtlayamadım ancak yanılmıyorsam biri karşımda duruyor. Benimle alay eden insanlara inat vampirlere inanırım. Haklıyım değil mi?" Aido'ya ard arda bu kadar çok soru sorduğu halde onun sorusuna cevap vermediği için rahatsız oldu.
"Ayrıca benim ne olduğuma gelirsek. Bu sorularımı cevaplar isen öğrenebileceğin bir şey.

Aido kendi sorusunun kendisine iade edilmesinden hoşlanmamıştı..Cevap verip vermemekte kararsız kaldı..Eğer cevap verirse yenik duruma düşecek ve kızın istediğini yapmış olacaktı..Eğer cevap vermez ise cevap alamayacaktı..Zor durumlar zor kararlar gerektirirdi..

‘’Hana..o bir...Vampir ve benim gibi derkende ne kast ettiğini anladın işte..’’diyerek yarım yamalak bir cümle kurdu..Ardından malup olmuş olarak düşürdüğü gözlerini hışımla irileştirdi ve kıza dikti..


‘’Şu an burada benim dışımda vampirler bile olabilir..Milyonlarca var...’’ Kızı korkutmak istemişti ancak işe yarayıp yaramayacağını bilmiyordu..Ardından gözlerini kıstı ve..

‘’Şimdi söyle bakalım bana sen nesin?’’diyerek tekrarladı..

Nyx bu cevaptan çok memnun kalmıştı. Hafifçe gülümsedi
"Ben Nyx Geceler Tanrıçası. Ben İsis Güzellik Tanrıçası. Ben Gaea Yaratıcı Tanrıça. Ben Athena Savaş ve Barış Tanrıçası. Ben Tanrıçalar Tanrıçasıyım" aşırı soğuk bakışları yaydığı hava kadar ürkütücüydü. O sırada yeni ay olması gerekiyordu ancak Nyx dolunayı daha çok severdi ve gök yüzüne dolunayı yerleştirmişti.
"Geceler benim emrimdedir! Bunu sakın unutma! Bir gece yaratığı olan sende bunlara dahilsin!" aynı spuk ve duygusuz sesle konuşuyordu.
"Ancak maalesef sen zavallı çocuk İsis'in güzelliğine asla karşı koyamayan bir başka aptalsın değil mi? Şu anda sana ne yaparsam yapayım. İsis'e karşı ne olursa olsun sert olamazsın değil mi? Buda benim bir gücüm!" Nyx belli etmese bile aslında güçlerini kullanmaya hiç alışkın değildi. Normalde hiç ihtiyaç duymaz sadece görevlerini yapardı. Fakat bu kez tamamen kendi çıkarına güçlerini kullanıyor gibiydi. Bu bir ilkti. Ancak genede bunu hiç belli etmeden sözünü bitirir bitirmez İsis'in suratını büründü. Tek eliyle kolundan akan kanı alıp Aido'nun ağzına sürdü. Aslında bunu sadece bir vampirin kana ne kadar dayanabileceğini öğrenmek için yaptığını söylüyordu kendi kendine. Ancak bir yandan da kendisiyle bu şekilde konuştuğu için intikam almak istiyordu.

Aido gözlerini iri iri açmış ifadesizce karşısındaki kızın suratına bakıyordu..Buraya sadece Hana’nın erkek arkadaşını bulmaya gelmiş ve kişilik bölünmesi yaşayan biriyle karşılaşmıştı..Elbette buna inanmamıştı o sadece bir vampirdi..Kolunu ağzına sürmüştü bu bir test miydi? Hadi ama..Bari daha güzel efektler verebilirdi..Hafifçe sırıttı..

‘’Bence sen kişilik bölünmesi yaşıyorsun..’’dedi gülerek

Ardından ayağa kalktı ve kahkahalar atmaya başladı..Sırf bunun için mi yatağından kalkıp gelmişti..Üstelik hava kararıyordu dersede geç kalacaktı..Kızdan bir kaç adım uzaklaştı ve cevap bile vermeden gitmeye yeltendi..

İsis sinirlenmişti. Hiç kimse onunla bu şekilde konuşamazdı. Hızlı bir hareketle Aido'yu durdurdu. Aido'nun yüzüne kendisine çevirip son derece öfkeli bir sesle konuşmaya başladı. Sesi o kadar tiz ve küvetiydiki kaşısında duran okyanus ortadan ikisiye ayrılacak, gök yüzündeki ay paramparça olucakmış gibi sallanıyordu.
"Sen! Benim kim olduğumu anlıyor musun? Ben göklere ve denizlere hükmeden tanrıçaların tek bedende buluşmuş haliyim! Gücümü anlıyor musun? Hiç güç harcamadan ellerim arasındaki şu kafanı binlerce parçaya ayırabilir, şu anda gece yarısı vaktinde güneşi gö yüzüne çıkartabilirim! Gücüme şahit olmuş sen! Gökyüzüne bak şu anda orada hilal olması gerek miyor mu? Öleyse söyler misin? Niçin benim en sevdiğim hali olan dolunay şimdi göklerde süzülüyor! Niçin deniz ayın ışığı yerine gözlerimin rengini yansıtıyor? Kim olduğunu düşünüyorsun ki benimle bu şekilde konuşuyorsun..." İsis bir an durup düşündü aslında bu bir ilkti. İlk kez birisi onunla bu şekilde konuşmuştu. Ancak İsis artık kesinlikle öfkeli değildi. Bu çocuk ya çok aptal yada çok cesurdu. Her iki türlüde bir gün bu huyunun onun ölümüne sebep olacağı apaçık ortadaydı. Evet, bir gün... Ama bu gün, o gün değildi. Aido'ya yaklaşıp ancak bir fısıltı kadar kısık ve her şeye rağmen mükemmel sesiyle konştu.
"Biliyor musun, her zaman istediğim her şeyi alırım. Bu sadece eşyalarla sınırlı değil. Ayrıca her türlü ölümlü ve ölümsüzde dahil." İsis yaklaşarak Aido'yu öpmüştü. Ancak bu kesinlikle iyi bir fikir değildi. Bunun kanıtı Aido'nun o anda bayılması olabilirdi. Tanrıçanın öpücüğü son derece tehlikeli olabilirdi özelliklede söz konusu tanrıça Tanrıça İsis ise.
İsis eğilip üfledi nefesi binlerce ışık parçası gibi yayılıyordu. Bu Aido'nun bu limana geldiği andan itibaren olanları tamamen bir rüya sanmasını sağlayacaktı. Bu gün bu limana hiç gelmemişti uyumuş ve burdaki her şeyi bir rüya olarak görmüştü. Evet olacak oan buydu.