Kardeşim

Rin okulun kapısını kestiğinde aldığı tepkiyi düşünüyordu. Gerçekten de aşırı tepki vermişlerdi. Kardeşinin burada olduğunu söylemişlerdi. Ama bu kadar sıkıcı bir yerde Mononoke ne arıyordu? Önüne gelen ilk sınıfın kapısını tekmeyle indirdi ve içeri girip öğretmen masasını ve tahtayı yaklaşık saniyenin 4 de biri kadar bir sürede doğradı. Sonra sınıfa dönüp.
"Hey! Kardeşimi gören var mı? Adı Mononoke!" kimseden ses çıkmayınca bu seferde en önde duran öğrenci masalarını kesti bu dahada kısa sürmüştü.
"Eğer kardeşimi tanıyor ve söylemiyorsanız. Bir daha ki sefere kesilen tek şey masalar olmayacak!" diye kükredi.

Toni sırıttı..Galiba aşık olmuştu…Birşeyleri kesen bir melek gökten inmişti adeta..Bir an için durdu..Mononoke? Şu geçenlerde camdan atmaya kalktıkları velet değimliydi? Hiç bozuntuya vermedi..Kendi bir tanecik meleği tarafından kesilmeyecekti..Gerçi onun ellerinde kesilmek Toni’ye göre mutlu son olurdu.. Sırıtarak elini kaldırdı.

‘’Ben tanıyorum..’’

Rin hızla vampirin yanına gitti.
"O bu okulda mı? Yerini söyle! Çabuk!" diye kükredi. Bu esnada farkında olmadan ağlıyordu. yüzündeki boyalar artık onunla bir olmuştu bu yüzden akmıyorlardı.
"Bana bak! Eğer yerini derhal söylemezsen bir safkanın nasıl bir Azrail'e dönüştüğünü kendi gözlerinle görme şansını tadar ve cehenneme tek yönlü gidiş bileti kazanırsın! Hemen söyle kardeşim nerede!" diye bir kez daha kükredi. Ağladığı halde göz yaşları sesini boğmuyor yada başka bir etki yaratmıyordu.