Mükemmel Geliş

Toni direksiyonu hızla üstüne gelen minibüse doğru kırdı ve minibüsün kaputuna bilerek çarptı..Ardından ona küfürler savuran minibüs şöförüne doğru arabayı geri vitese takarken elini camdan çıkardı ve sıkı bir hareket çekerek söylendi..Ardından elini tekrar camdan içeri aldı ancak direksiyonu bıraktı..Araba çift şeritte kayarken korna sesleri kulak tırmalayıcıydı ve daha da önemlisi araba ters yönde gittiğinden yolda pek çok kaza meydana gelmişti..Ancak Toni umursamadan telefondaki numaraları sertçe tuşladı ve telefonu kulağında tutarak konuşmaya başladı..
‘’Hey velet trafik açık’’ Diyerek telefonu camdan dışarı çıkardı..Korna sesleri ve kazadan dolayı çığlıklar, bağırışmaları ve tabi frenin verdiği o acı sesi telefondaki kişininde duymasını istemişti.. Ardından telefonu tekrar kulağına götürdü ve:
‘’Nasıl ama..’’diyerek güldü..Telefondaki kişinin bağırışmalarını dinlemedi..
‘’Amma da laf ettin hanabusa..Neyse beş on dakkaya ordayım ama polis gelirse işim uzayabilir..Yanıma rüşvet için nakit almadım. Para çekmem gerekebilir..Neyse tüydüm..’’ dedi ve telefondaki kişiyi dinlemeden telefonu kapatıp çaldığı ve neredeyse parçaladığı BMV’nin arka koltuğuna attı..
Neredeyse arabasının üstüne çıkan ve lastikleri bu karmaşada patlamış fortada sıkı bir küfür savurduktan sonra direksiyonu bir o yana bir bu yana döndürerek karmaşadan kurtuldu..Aslında bu karmaşadan kurtulmasının sebebi yakınlardaki parka arabayla dalması ve bundan sonraki yolu insanları ezerekte olsa kaldırımda katetmesiydi..Nihayet şehirden çıktığını gösteren levhaya vardığında peşindeki tam on iki polis arabasını atlatmış, şehirin güney şeridindeki tüm yolları karmaşaya kilitlemiş ve üç araba değiştirmişti..Artık otobanda rahattı..Yaklaşık bir saatlik yolu yol üstündeki fast foot lokantaları ve egzotik alışveriş mağazalarında gezerek üç saate çıkarmayı başarmışta olsa nihayet Cross akademisinin görkemli giriş kapısında daha yeni benzinlikte yürüttüğü dağ kamyonetini kaydırdı..Kamyonet biraz ilerideki ağaçlığa büyük bir hızla dalarken son anda arkadan geniş valizini güçlükle çıkardı ve kamyonetin camına iktirdi..Sonuç ilk olarak valiz ardından Toni camdan atlamış oldu..Valizi kaldırdı ve görkemli dev kapıların önünde durdu..
‘’Bahsedilen kadar güzel değilmiş..’’diyerek kapıya burun kıvırsada valizini çekiştirerek içeriye girdi..
Avluda durmuş buraları nasıl birbirine katacağını düşünürken kendisine yaklaşan adımlar onun gülümseyen suratını o yöne çevirmesini sağladı.

Gloria, acele ile avluya koştu. Yakında iki sınıf arasındaki değişim olacaktı ve bu da dev bir kargaşa demekti. Tüm bunlar başlamadan önce geçen gün avluda unuttuğu kalemliğini hemen bulmassa, ertesi güne yok olacak ve yeni bir kalemkutu alması gerekecekti. Avluya girdi ve telaşından orada birisinin durduğunu farketmedi bile. Ağaçların yanına çömeldi ve kalemkutusunu aramaya başladı. Avlunun öbür tarafnına da bakmak için arkasını döndü ve karşısında daha önce görmediği birisi duruyordu. Yerinde kaldı ve bu kişiyi hatırlamaya çalıştı. Öğrenci değildi, öğretmen hiç değildi. "Afedersiniz." dedi kendinden emin bir ses tonuyla, "Birisini mi arıyorsunuz?" Olabildiğince nazik konuşmuştu, çünkü karşısındaki kişi, sinirlendirince seni vuracak bir tipe benziyordu. Gloria avluyu terk edip sınıfa dönmek istedi. Karşısındaki kişi muhatap olmaktan hoşlanmayacağı birine benziyordu.

Toni sırıttı ve karşısındaki insana gülümsedi..Elbette ağzı içki kokuyordu ancak aldırmadı..Kıza doğru yürüdü ve:

‘’Ben Toni..Antoni Cipriani..Okulunuza yeni geldim...’’diyerek valizi çimlere attı..Kıza doğru attığı her adım kendisine göre kızı etkliyordu ancak kıza göre öyle olmadığı apaçıktı..Etkileyici olduğunu sanarak kıza yaklaştı ve:

‘’Daha sonra bir içki içer miyiz?’’diyerek elinden geldiğince masum gülümsedi..Ancak o masum bakışın altında ne emellerin yattığını kestirmek pek zor değildi..Bir anda gelen ürkme sesiyle karışık bağırtı ona göre kızla arasını bozdu..Arkasına döndüğünde bir çift hafif korkmuş ama genede öfkeli mavi göz kendisine doğru yaklaşıyordu..

Aido şaşırmıştı ama bu öfkeli olmadığı anlamına gelmezdi..Tabi ki Antoni ile görüşmek güzel olurdu..Sonuçta onu dört beş yaşlarından beri tanırdı..Ancak az önce televizyonda saniye saniye verilen görüntülerde Antoni’yi bir kez daha şehri yıkarken görmek hoş değildi..Ayrıca konuştuğu gündüz sınıfı kızın bakışlarından Antoni’nin bir kez daha hoş olmayan şeyler söylediği rahatlıkla anlaşılıyordu..Güneş yavaş yavaş batarken yine bu şekilde..Antoni ile üç yıl önce portland’ta görüşmüştü..Ailesinin pek hoşlanmadığı bir iki tip vardı...Babası bu tipleri ortadan kaldırmak için Antoni’nin babası ile görüşüyordu ki bu Antoni’nin ailesi için çocuk oyuncağıydı..Kısa bir süre Antoni ile şehirde kalmıştı..Eğlenmişlerdide aslında..Antoni ona şehri gezdirmişti..Ancak ters şeritte motor kullanmasına ve daha da önemlisi çalıntı motor kullanmasına Aido inanamamıştı..Tabi molotof kokteyliyle çıkardığı olaylarda bu işin cabasıydı..Antoni bunları yaparken henüz on altı yaşındaydı..Ancak Aido onun hiç olgunlaşmayacağını ve büyüdüğünde bundan daha fazlasını yapacağından emindi..Şimdiyse Antoni bir kez daha güzeş batarken tam karşısındaydı işte..Üstünden çıkarmadığı o mavi safari gömleği zincir kolyesi ve diktiği saçlarıyla..Ancak on altı yaşındaki o Antoni ile aralarındaki tek fark bu Antoni’nin resmen sakalları vardı..Serserilerin sakal takıntısından haberdardı Aido..Bu nedenle sesini çıkarmadı hızlı adımlarla yaklaştı ve Antoni’nin yanında durdu..Onun koyu ela gözlerine kendi derin mavi gözlerini ukalaca dikti..Buaraya gelirken Antoni’ye bağırmayı planlıyordu..Çünkü yol durumundan haberdar olduğu anda bu işte kimin olduğunu anlamıştı..Üstelik Antoni’yi televizyonda çalıntı BMVile görmekte yardımcı olmuştu anlamasına.. Ancak Antoni’nin buraya sadece okumak veya olay çıkarmak için gelmediğini biliyordu..Bitirmeleri gereken bir iş vardı..Ve çok yakında Daddy Vincenzo planını uygulamak gerekecekti..İşte o ana kadar hazırlıklı olmalıydılar... Fakat şimdilik bunlara kafa yoramazdı..Hafifçe gülümsedi ve:

‘’Selam Toni..’’

İsis yeni dönemin başlangıcıyla nihayet resmen Cross Akademisi öğrencilerinden biri olmuştu. Hızlı adımlarla içeriye girdi. Etrafta hiç kimse yoktu ve buda son derece rahatsız ediciydi. Bu yüzden rastgele dolanmaya başladı. En sonunda avluya geldiğinde birkaç öğrenci gördü. Ancak kim olduklarını anlayamadı ve ya kaç kişi olduklarını. Elbette bunun için Hana'ya teşekkür etmeliydi. Sonuçta ona verdiği bu gerdanlık her türlü gücünü engellemişti. Ayrıca sadece rüzgar kılıcı ile kırılabiliyordu. Ki bu Hana'nın bile istediği zaman kıramayacağı anlamına gelirdi. Biraz daha yaklaştı üç kişi olduklarını gördü. Biri beyaz biri siyah üniforma giyiyordu. Bu onların öğrenci olduğu anlamına gelirdi. Fakat diğeri sivil giyinmişti. Buda onun yabancı olduğu anlamına gelirdi. Önce aklına hemen oraya gidip kaybolmasını söylemek geldiyse de şu anda kendisininde sivil giyinmiş olduğunu hatırladığı için karışmadı. Bunun yerine yanlarına gidip konuşmaya katılmaya karar verdi. Öğrencilerle tanışmak hiç kötü bir fikir olmazdı. Gerçi attığı bir sonraki adımda ikisininde bakışları ona doğruldu. Bu onların vampir olduğu anlamına gelirdi çünkü neredeyse hiç ses çıkarmamıştı. Ancak vampirler hakkında sahip olduğu kısıtlı bilgi ışığında son derece iyi bir duyma yetisine sahip olduklarını biliyordu. Siyah üniformaları kız gecikmeli olarak arkasını dönmüştü. Buda onun bir insan olduğunun kanıtıydı.
"Selam"

Toni gülümseyen gözlerini Aido’ya dikmişken hanabusa’nın yada kendi deyişiyle Aidan’ın aynı şeyleri aklından geçirdiğini biliyordu..Aidan bu işten ne kadar ürksede gerçekten eğlenceli bir yıl olacaktı..Belki tekrardan tüm takım toplanamazlardı ancak iş Daddy Vincenzo olursa eski elemanlardan bir kaç kişi gelebilirdi..Gerçi çoğu ölmüş o büyük Sunlight şehri patlamasından sonra hayatta kalmayı başaranlarsa kayıplara karışmıştı..Toni gözlerini Aido’ya dikmişken içinden geçiriyordu..
‘’Bir düşünsene Aidan..Son bir kez daha o karmaşayı...Hadi itiraf et eğlenceliydi..Ve bu eğlence son kezde olsa yaşanmayı hakediyor..Elbette kimse bunları duyamazdı..
Ancak Aidan’ın sadece olumsuz yönleri düşündüğünü biliyordu..Çünkü Aidan bu tip konularda çabuk pes ederdi..İşin aslı o sunlight patlamasından sonra neredeyse tüm takımı kaybetmişlerdi...Şehrin yarısı yanmış bildikleri herşey kaybolmuştu..Bu olaydan sonra Aidan tamamen pes etmiş ailesinin yanına dönmüştü...Toni ise bir kez daha mücadele vermiş ve başka şehirde başka isimlerle tanınmıştı..İşte farkları buydu...Bu tip konularda Aidan çekilir..Toni mücadele ederdi...Şimdi tekrar ana patronlardan kopmuş kendisi yeraltı dünyasında patronların patronu olmayı başarmıştı..Şehire giren çıkan tüm malda öldürülen her insanda yaşayan her insanda ve şehrin tüm suç dünyasında rolü büyüktü..Bir kez daha daddy o olmuştu..Şimdiyse burda durmuş eski bir dostunun kendisine yardım etmesini bekliyordu..Aslında Aidan yardım edecekti..Çünkü o olaydan dolayı öfkesi büyüktü...Ve Toni bu öfkeyi nasıl yönlendirmesi gerektiğini iyi biliyordu.. Ve arkadaşının öfkesini istemesede sonuna kadar kullanacaktı..Arkasından gelen ‘’selam’’ Toni’yi bu düşüncelerden çekti ve kıza doğru döndü...Ancak az önceki düşünceleri onu o kadar meşgul ediyordu ki kıza asılma düşüncesi aklına gelmedi ki kız çok güzeldi..Sadece dalgın bakışlarla gülümseyerek:
‘’Selam..’’ diye karşılık verdi ve soracağını düşündüğü için devam etti: ‘’Ben Antoni..Antoni Cipriani okula yeni katılıyorum..’’Diyerek gülümsedi..

Gloria sorusunun yanıtını fazlası ile almıştı. Adı Antoni olan bu itici tip ona iyice yaklaşmıştı ve o bundan hiç te hoşlanmamıştı. Bir de ona içki içmek isteyip istemediğini soruyordu! Daha ne kadar ürkütücü olabilirdi. Gloria nasıl kaçacağını düşünmeye başladı ki Aido'nun oraya yaklaştığını gördü. Etkileyici, mavi gözlerinde endişeli bir bakış vardı. Gloria onu görünce istem dışı olarak kızardı ama Aido'nun selamıyla tüm düşünceleri başka bir konuya yöneldi. Apaçık bir şekilde Antoni denen ayyaşa selam vermişti, kulağa sanki...sanki...dostlarmış gibi geliyordu. Bu imkansız olurdu. Aido-senpai gibi kusursuz birisinin böyle bir sarhoş, sapık biriyle arkadaş olmasına inanamıyordu. Belki de yanlış anlamıştı. O sırada başka tanımadığı bir kız avluya girdi. Gerçekten güzel olan bu kızın girişiyle dikkatleri biraz dağılır diye umdu Gloria ve tüymeye karar verdi. Kız selam verdi ve Toni cümlesini bitirdiği anda Gloria yavaşça tüymeye karar verdi. Belki de gittiğini farketmezlerdi bile. Tüm bu güvenle sessizce geri geri gitmeye başladı ama daha 3 adım bile atamadan hepsi gitmeye başladığını farketmişti bile. "Demek ki buradan sessizce kaçamayacağım" diye geçirdi içinden. Doğal davranmaya çalışarak Toni'ye sordu, "Peki..gündüz sınıfına mı gideceksin yoksa gece sınıfına mı?" İçten içe cevabın gündüz olmadığını umuyordu.

Toni iri gözlerini karşısında ki insana kilitledi..Ardından sırıtarak Aido’nun omzuna şakasına fakat genede hızlıca bir tane geçirdi..

‘’Tabi ki gece sınıfına..’’diyerekte kahkayı bastı..

Aidan’ın kafasını kolunun altına almış sarı saçlarını gülerek darmadağın ediyordu..İşte bunu yapmayı çok seviyordu..Aidan umutsuzca kurtulmaya çalışırken Toni’nin kusursuz kaslı kolları Aidan’ı bırakmaya pekte niyetli değildi..En sonunda onu bıraktığında gülümsedi ve:

‘’Umarım derse giren tipler bilirsiniz..Canımı sıkacak tipler değildir...’’dedi ve sağ elini kafasında deli manasına gelmesi için çevirdi.. Biraz bekledikten sonra karşısındaki iki kıza baktı ve:

‘’Hey bayanlar bana okulu gezdirmeye ne dersiniz?’’

İsis son derece rahatsız olmuştu, ne yapması gerektiğini merak etti. Bu çocuk hiçte diğer öğrenciler gibi değildi. Yani hemen hemen. Ama hadi! Hana bile bu çocuğun yanında hanımefendi gibi kalırdı. Aslında ne ironiydi ki bu serseri hayatını Hana'ya borçluydu. İsis hiçbir insanın bu kadar rahatsız edici olduğunu görmemişti. Kaldı ki o bir vampirdi. Ona kalsa şuracıkta öldürecekti bu serseriyi. Böylelerine hayatta dayanamazdı. Belki öldürmek çok ağır bir yargı olabilirdi fakat daha önce olmayan bir şey değildi de. Doğru daha öncede böyle bir serseri ile karşılaşmıştı ve onu oracıkta öldürmüştü. Gerçi hakkı da vardı. Ama bu geçmişte kalmış bir olaydı ve artık bir önemi olmamalıydı. Bu serseri o içki kokan ağzını açtığında yüzünü buruşturdu. Son derece rahatsız edici bir kokuydu. Üstelik ona okulu gezdirmesini istiyordu -teknik olarak her ikisine de söylemişti ama her neyse- Hızla cevabını verdi. Bunu düşünmeye bile gerek yoktu.
"Asla!" neredeyse bağırmıştı fakat sesi yüksek çıkmak yerine son derece tiz çıkmıştı. Neredeyse bir tıslama gibiydi. Bundan kendisi de çok rahatsız olmuştu. Sonuçta güzelliğine çok özen gösterirdi-hiç gerek olmadığı halde- ve bu ses hiç de güzel gelmemişti ona.
"Her neyse ben gitsem iyi olur. Hava iyice karardı ve karanlık benim yerim değildir. Görüşürüz." diyerek oradan uzaklaşmaya kalkıştı. Gerçi görüşürüz demesinin tek nedeni nezaket gereğiydi kesinlikle o serseriyi bir daha görmemek için elinden geleni yapacaktı. Neyseki gündüz ve gece sınıfı fazla bir arada olmuyordu. Bunu düşünürken birazda üzülmüştü Hana'yı da göremeyecekti. Hava henüz yeni yeni kararıyordu onu görmek istedi. Durdu ve arkasını dönüp sordu.
"Gece sınıfından Hana Kuran'ın nerede olduğunu biliyor musunuz?" bir an aklına geldi biri gündüz sınıfı öğrencisi diğeriyse yeni çocuktu. Aido'nun ise Hana ile ne kadar çok kavga ettiğini düşündüğü zaman nerede olduğunu bilmesi imkansız gibi geliyordu. Sorusunu değiştirerek tekrar sordu.
"Gece sınıfı öğrencileri nerede kalıyor?" Hana'yı tanıdığı kadarıyla uykusuna düşkündü geç yatar geç kalkardı. Bu durumda tam olarak derse başlama zamanında katılması çok normal olurdu. Buda hala uyuyor demekti.

Aido şaşkınlıktan dilini yutmuştu..Görmeyeli Toni’nin ne kadar kaba olduğunu unutmuştu...Gündüz sınıfı öğrencilerine özür dileyen gözlerle baktı..Ancak Toni hala patavatsızlıklarına devam ediyordu..Aido onun kollarından kurtulduğu anda onu bırakan kollarından birini yakaladı ve çekiştirmeye başladı..
‘’Hadi Toni seni müdüriyete götüreyimde forma falan al..’’
Toni’nin gece sınıfı formasını giymeyeceğini çok iyi biliyordu..Çünkü daha en baştan beri Toni’nin bu formalarla içten içe dalga geçtiğinin farkındaydı..Fakat onu gündüz sınıfı kızlarından bir şekilde uzaklaştırmalıydı..O Toni’yi çekiştirirken gündüz sınıfı kızlarından birinin gittiğini farkedemedi..
‘’Hadi Toni...’’diyerek çekiştirdi bir kez daha...Toni’nin bu kadar ağır olduğunu unutmuştu..
Halbuki Toni şişman bile değildi...Bir anda kızın ona sorduğu soru onun Toni’nin ağırlığı konusunda ki düşüncelerini dağıttı...Hana Kuran..
‘’Tabi ki..Ay yatakhanesinde...’’dedi şaşkınca... Ardından tekrar Toni’yi avludan müdüriyete doğru sürükledi...

İsis gözlerini devirdi ve sorusunu biraz daha değiştirerek tekrar sordu.
"Ay yatakhanesi nerede?" cevap alamayınca devam etti.
"Hana eski bir arkadaşım sadece onu görmek istiyorum... Ne yani yasak filan değil ya? Aido'nun yüz ifadesini görünce alay ederek söylediği bu sözlerin doğru olduğunu anladı.
"Peki ama neden? Aynı okuldaki iki ayrı sınıf değil mi? Neden böyle bir yasak var?!" bu kez sesini oldukça yükselterek konuşmuştu. Ancak hiçbir şekilde öfkeli değildi. Aslında o yakınlardan geçen bir yabancı yüzünü göre ona eziyet edildiğini düşünüp Aido'ya ve bu serseriye saldırabilirdi. Son derece üzgün bir ifadesi vardı. Hayatı boyunca kuralları hep kendisi koyduğu için bunun çok rahatsız edici olduğu kesindi.

Gloria, Toni'nin cevabını duyunca rahatladı ve derin bir nefes aldı. Etrafındaki insanların konuşmalarına pek katılmamaya çalışıyordu çünkü açıkçası biraz ürkmüştü. Ömründe bulunduğu en garip ortamlardan biriydi heralde. Gergin gergin orada dikiliyordu ki, Toni'nin Aidou'yu kolunun altına almasıyla biraz rahatladı ve sessizce kıkırdamaya başladı. Böyle sinir olmuş haliyle Aido bir başka tatlıydı. Haliyle Aido, Toni'yi çekiştirmeye başlayınca gülümsemesi biraz daha büyüdü. Birlikte baya komik bir ikili oluyorlardı, hatta birlikte kendi komedi şovlarını bile açabilirlerdi. Bu düşüncelerle Gloria'nın gülüşü daha da büyüdü. O kadar eğleniyordu ki diğer kızın sorusunu duyamadı bile ve zaten cevap verene kadar da Aido onun geçiştirmişti bile. Bu da kızı sinirlendirmişti ve kız bağırmaya başlamıştı. Gloria kıza döndü ve cevap verdi, "Ben Güneş Yatakhanesi başkanıyım ve eğer istersen seni yatakhanenin yerini gösterebilirim. Ama girmene izin vereceklerini sanmıyorum. Bunun nedenini..ben de pek bilmiyorum ama öyle işte. İstersen iki sınıfın değişmesini bekleyebiliriz, böylece Hana'yı görebilirsin." Bu sert,otoriter kızın bundan memnun olmayacağını düşünerek ekledi. "Şey tabi eğer gerçekten görüşmeyi çok istiyorsan müdürle konuşabilirsin sanırım" Sonra küçük bir gülümsemeyle bitirdi, bu yeni agresif kızı daha da sinirlendirmek istemiyordu.

İsis şaşırmıştı. Bu kız onu canavara filan mı benzetmişti ki bu kadar tedirgindi. güldü ve konuşmaya başladı.
"Merak etme adam yemem sadece bu aptal kurala çok bozuldum. Buraya kadar onu görmek için geldiğim halde göremiyorum. Off... Her neyse Hana şu anda uyuyordur kesin derslere hep geç giriyordur. Uykucu işte ne olacak. Eee peki o zaman beni şu ay yatakhanesine götürebilir misin? Hana bir kere olsun derse zamanında girsin bari değil mi?" bu son cümleyi söylerken esprili bir ses tonu kullanmış ve sonunda göz kırpmıştı. Kızın yanıtını bekliyordu. acaba kurallara karşı olduğunu bile bile onu götürecek miydi?

Gloria epey şaşırmıştı. Bu kız...ondan kuralları çiğnemesini mi istiyordu. Kaşlarını çattı ve cevap verdi, "Yatakhane başkanı olarak örnek öğrenci olmalıyım." Bu sefer daha nazik bir ses tonuyla devam etti
"Okula sadece Kuran Hana için geldiysen dediğim gibi müdüre özel bir durum olduğunu anlatıp izin alabilirsin. Hemen şimdi görmekte ısrar ediyorsan eğer..o zaman seni yatakhane kapısına kadar götürebilirim." dedi ve bir daha gülümsedi. Toni'yi çekiştiren Aido'ya güle güle anlamında el salladı ve ay yatakhanesine doğru gitmeye başladı. Arkasını dönüp kıza "Beni takip et" işareti yaptı ve arkasını dönüp yürümeye devam etti.