---Teras--------

Aido halinden gayet memnun olarak gülümsedi..Köşeyi dönerek önüne çıkan merdivenleri kıkırdayarak teker teker monoton bir hızla çıkmaya başladı..Birileri ile uğraşmayı seviyordu..Son zamanlarda Cross Yuuki’nin ortalıkta görünmemesiyle başkalarına sarmıştı..Merdivenlerin basamakları artık sayılıydı..Kendi odasının bulunduğu kata geldi..Ancak odasının önünden geçerek bir sonraki kat merdivenlerine yöneldi..Bu akşam ay, ışığını pek yere indiremiyordu..Hafif yağmur çisiliyordu ancak itiraf etmeliydi ki geceden siyah bulutlar hava’yı biir tuhaf yapmıştı..Bir sonraki katta tekrar merdivenlere yöneldi..Artık insanlar seyrekleşmişti..Normalde çatıya çıkmak kesinlikle okul kurallarına aykırıydı..Çünkü herhangi bir sabitlik olmadığından pekte güvenli değildi bu iş..Ancak bu akşam şu bulutlara bir göz atacaktı..Hemde çocuk değildi ki aşşağıya sarkıp düşsün.. Nihayet artık bakımsız koridorlara ulaşmıştı. Hızlı adımlarla çatıya açılan kapıyı araladı ve sisli havaya çıktı..Biraz rüzgar vardı..Ancak koridorlardan daha karanlık değildi gece .Yaklaştı ve ayı görmeye çalıştı...Gerçekten daha güzel gecelerde görmüştü..Aslında burayı severdi arada çıkardı da.Temkinli adımlarla biraz daha yaklaştı ve ayaklarını sarkıtarak çatının uç kısmına oturdu..Burası yüksek olduğu kadar aynı zamanda güzel bir noktaydı..Aşşağıya baktığınızda ay yatakhanesinin büyük çatı süslerinden dışarıya vuran kalıntıları rahatlıkla görebilirdiniz..Burda oturmanın zevki bambaşkaydı..Aido elini cebine götürdü ve beyaz müzik çalarını çıkardı..Kulaklıkları kulağına sabitledikten sonra play tuşuna basarak bu manzaranın müzik eşliğinde tadını çıkardı..Üstüne çiseleyen yağmuru umursamamıştı bile..Bu havaya rağmen güzel bir geceydi..

Ayase öfkeyle köşe´yi döndü..Aido’nun bugün ona söyledikleri aşşağılayıcı olduğu kadar utanç vericiydi..Ve tüm gece sınıfına rezil olmakla kalmamıştı aynı zamanda anne ve babasını kaybettikten sonraki acısı kömürle harlanmıştı sanki..Ayase’yi bu kadar kızdıran Aido’nun tipik aşşağılayıcı alayları değildi..O bu sefer Ayase ile birlikte anne ve babasınada laf atmıştı..Aido’nun söylediği terbiyesizce ve arsızca söz kulaklarında yankılanıyordu..Koridorda nereye gittiğini bilmeden merdivenlere ilerlerken önünden geçen gece sınıfı öğrencileri birbirlerine onu işaret edip kıkırdıyordu..Aido istediği arsızca espiriyi yapmış ve Ayase’yi rezil etmişti..Şimdi Aido gece sınıfının idolü iken zavallı Ayase ise alay kaynağıydı..Ellerini yüzüne kapattı ve merdivenleri birer ikişer hızla çıkmaya başladı..Kendini toparlamaya çalışıyordu ancak kasılmış elleri sinirden titriyordu..Aslında normalde bu kadar kızmazdı..Ayase sabırlı biriydi..Ancak...Sorun şu ki Aido sabahtan beri onunla uğraşıyordu..Onu iktirip kaktırıyor eziyor onun hakkında pis espiriler yapıyordu..Ve bu...Ailesi hakkında söyledikleri bardağı taşıran son damla olmuştu..Ayase hayatında bu kadar sinirlendiğini hiç anlamıyordu..İstem dışı ağladığını farketti. Titreyen ellerini yüzüne kapattı ve gece sınıfı öğrencilerinin sayısının sıfıra indiği büyük eski koridorlara ayak bastı..Buralar pek temizlenmezdi..Nasıl olsa çatıya uzanırdı ve çatıya çıkan pek insan olmazdı..Bu yasak olduğundan kaynaklanıyor olabilirdi..Koşarak koridoru terasla birleştiren kapıyı açtı ve hafif çiseleyen yağmurun altına çıktı..Bugün hava puslu olduğu kadar iticiydi..Berbat bir gün geçirmişti..Teras..İşte burda kimse olmazdı ve rahatlamak için ideal bir yerdi..Ancak sanırım bugün rahatlamak gibi bir lüksü yoktu çünkü hemen ileride Aido’nun arkasını dönmüş bir biçimde oturduğunu gördü..Avazı çıktığı kadar bağırdı ancak saygısını yinede eksik etmedi..
‘’Aido-San siz...siz..SİZ’’
Ne demeliydi..Aido’ya pişman olacağı bir laf söylemek istemiyordu..Bunu ileride koz olarak kullanacak biri olduğunu bildiğinden Aido ile konuşurken dikkat etmeliydi.. Ancak Aido’nun onu dinlemediğini biraz sonra anladı..Bunu anlamasında Aido’nun kulağına dolanmış beyaz ince kablolar yardımcı oldu..Kablolar Aido’nun elinde tuttuğu beyaz ince alete uzanıyor ve onun girintisinde kayboluyordu.. Ayase Aido’nun bir anlık pişmanlık duymadığını biliyordu..Ona söylediklerinden sonra ne cesaretle çatıya çıkıp müzik eşliğinde keyif çatabilirdi..Ayase kendini kaybetti..Sessizce Aido’ya yaklaştı..Ellerini onun sırtına doğru hafif bir hamleyle yaklaştırdı..Karanlıkta bir an için onun sırtına değen elleri hafif bir ses çıkardı ancak aido’nun kulaklığından kaçan küçük müzik sesleride ona yaklaştıkça duyuluyordu..Kısa bir an oldu ve o sırta vuran eller hafif bir rakete vuran top sesi çıkardı ardından baktığında ve kendine geldiğinde Aido orada sakince oturuyor değildi..Yoğun bir kan kokusu duyuluyordu..İnsan kanı olamayacak kadar lezzetli bir kokuydu hemen aşşağıya sarktı ve uzaktan yerde kıvrılmış duran yarı kırmızı yarı beyaz bir şekil gördü..Aman tanrım ne yapmıştı o böyle..Hemen kendini toparladı o bir vampirdi ölmüş olamazdı ancak...Genede yaptığı çok kötüydü..Yoğun kan kokusu Aido’dan geliyordu kesinlikle kötü bir şey olmuştu..Tekrar sarktı ve yerde kıvrılmış duran bedeni iğice taradı bu kesinlikle Aidoydu..Kendine lanet okuyordu ne yapacağını bilemedi..Bu yöne doğru koşturan adımları duyduğu anda hemen terastan indi ve telaşlı kalabalığa karıştı..

Gloria için başka bir uykusuz geceydi. Geceleri böyle etrafta dolaşmanın, özellikle ay yatakhanesinin etrafında dolaşmanın, çok tehlikeli olduğunu biliyordu ama gardiyanlar ortalıkta pek yoktular ve bu fırsatı değerlendirmek istemişti. Bir ağacın yanında durdu ve yapraklarını incelemeye başladı. O günkü fen dersinde öğrendikleri fotosentezi kafasında tekrarladı ve yaprağı okşamaya devam etti. Gloria anın tadını çıkarırken aniden duyduğu pat sesiyle irkildi. Sesin geldiği yöne doğru gitti. Ağaçların arasından kırmızılı bir figür görüyordu. "Lütfen bir öğrenci olmasın! Lütfen o kırmızılık kan olmasın! Lütfen bir öğrenci olmasın!" diye kafasından geçirdi. Artık yeterince yakınlaşmıştı ve gördü. Yerde yatan kanlar içindeki kişi....bu kişi...Aido senpai idi. Çığlığı engellemek için elleriyle ağzını kapadı. Nereden düşmüştü? Ne olmuştu? Hemen Aido senpai'yi kaldırmaya çalıştı, onu revire götürecekti ama yeteri kadar güçlü değildi ve Aido senpai bir milim oynamamıştı. Üstelik forması kıpkırmızı olmuştu. Yandaki ağaçların dallarını kırarak sedir gibi birşey yapabilir miydi? Yeteri kadar zamanı yoktu. Hemen birşeyler bulmalıydı. Aniden Aido senpai'nin kanla çevrili ağızından bir kaç kelime çıktı. Pek anlaşılmıyordu. Gloria bedenin yanına çöemldi ve dinlemeye çalıştı. "Emrinizdeyim sempai" dedi ve tekrar etmesini bekledi.

Aido iğice gevşemişti kulaklığından gelen hoş melodi eşliğinde yoğun bulutlardan tam olarak görünmeyen ay’ı seyrediyordu.. Ancak arkasından yediği sıkı darbeyle neye uğradığını şaşırdı..Biri onu iktirmişmiydi? Bu mümkün olamazdı kim bu kadar ruh hastası olabilirdi..Ancak şimdi bu sırrı ne yazık ki çözemezdi çünkü neye uğradığını şaşırmış bir halde aşşağıya yuvarlanmaya başlamıştı..Bu garip bir histi aslında eğlenceli bile sayılabilirdi..Aşşağıya düşerken istem dışı yere yüzüstü gelecek bir şekil aldı..İşte ölmek için ne kadar berbat bir pozisyondu bu böyle...Son saniyelerini güzel geçirmeye karar verdi..Çünkü düşüş eğlenceliydi ancak gece yatakhanesinin dışa dönük bina süsüne düşüpte küçük çatıdan yuvarlanınca bu iş eğlenceli olmaktan çıktı..Küçük dışa dönük süs çatısından düşerken gri kiremitlerde yuvarlanmak kollarına pek iyi gelmemişti..Ancak buda çabuk bitti..Küçük çatıda ufak bir dönerek yuvarlanma faslından sonra Aido kendini tekrar şekilden şekle girerek hızla yere inerken buldu..Çatıya kafasını döndürmeye çalışıyordu böylelikle onu iktireni görebilir ve eğer yaşarsa hesap sorabilirdi..Ancak başaramadı..Akım onu havada döndürmekten başka bir işe yaramıyordu..Az önce tepede yuvarlanırken kollarını kesmiş olmalıydı ki kendi kanının kokusunu rahatlıkla duyabiliyordu..Bu saniyeler içerisinde Aido artık bitiş çizgisine yaklaştığını farketti..Durmaya çalıştı ancak bunu tabi ki yapamazdı..Taş zemin gözlerinde git gide büyümeye başladı..Aido havada son bir istem dışı takladan sonra sert yere düştü..Kanının kokusu artık iğice yoğunlaşmıştı..Tam baygın olduğunu düşünmüyordu bulanıkta olsa çevreyi görebiliyordu ki bu ölmediğini gösteriyordu...Ancak hayatında olmadığı kadar canı acıyordu..Vücudunda acı dışında hiçbirşey hissetmiyordu..Yerde yan yattığından emindi...Çünkü herşeyi tersten görüyordu..Bir dakika kadar orada öylece durdu ve gözlerini kapattı..Öldüğünü düşünüyordu...Ancak o anda hemen dibinde bir insan kokusu duydu..Bu kesinlikle bir insandı.Tandığı birinin kokusu değildi..Belkide tanıyordu ancak çok çok yakın olmamışlardı..Ancak şimdi kokuyu hatırlamaya çalışacak değildi..Kim olduğunu anlamaya uğraşmadı..Neden uğraşması gereksindi ki? Sormak yeterliydi..
‘’Kimsin sen?’’ dedi..Sesinin fısıltı halinde çıktığını söyledikten sonra anlamıştı..
Kız onu kaldırmaya çalışıyordu sanırım..Ancak tabi ki çabaları boşunaydı..Bir insan bir vampiri öyle kolaylıkla kaldıramazdı..Aslında şu an kızdan çok onu kimin ittiğini düşünüyordu..Ancak yinede tekrarladı..
‘’Kimsin sen?’’

İşte yaşıyordu! Hatta konuşuyordu bile. Ağzından çıkan kelimeler birer mırıltı gibi Gloria'nın kulaklarına ulaştı. "Kimsin sen?" Gloria rahatladı, demek ki ölmemişti ve daha da öenmlisi demek ki Gloria'nın başı belada değildi. "Ben Gloria Light, Gündüz sınıfı başkanı." Bunun yeterli olmayacağını düşündü ve bir kaç şey geveledi. "Şey..Birilerini çağırmamı ister misin? Seni..revire götürmek için." Hafifçe dudağını ısırdı. Eğer Aido-sempai bu olaydan sonra yaşarsa, gerçekten çok rahatlayacaktı. Her sabahki gibi normal normal derslerine girebilecek ve ödevlerini yapmayanlara kızabilecekti. Ama Aido-sempai sorusuna hala cevap vermemişti. Gloria tekrar onu kaldırmayı deneyecekti ki Aido sempai konuşmaya başladı.

Aido sakince:

‘’Zaten daha düşerken duymuşlardır geliyorlardır’’ dedi..

Ardından ne dediğinin farkına geçte olsa vardı..Karşısındaki gündüz sınıfının başkanıydı..İnsan sınıfı başkanı..Nasıl olurda böyle bir saçmalık yapabilirdi..Ellerini kıpırdatabilse kafasına vururdu..Ardından toparladı..

‘’Oraya buraya çarpmamı mutlaka duymuşlardır..’’dedi geçiştirerek..

Doğruyduda o bina süslerine çarpmasını içeride bir insan olsa bile duyardı..Burada yerde kendi kanını içinde yüzüyor olmasını sağlayan kimse ertesi güne yaşayamayacaktı..

Hana ilk kez çatıya birilerinin geldiğini görmüştü. Buraya pek kimse gelmez ve genelde sessiz olurdu. Bu yüzden her zaman boş vaktini burada geçirirdi. Başka zaman-başka bir hali deme daha doğru olur- olsa kesinlikle bu kişileri çatıdan aşaağı yuvarlardı. Ancak masum Hana'nın yapabildiği te şey herkes gidee kadar saklanmak oldu. Ancak bir süre sonra aşağı düşen Aido'yu görünce daha fazla saklanmaması gerektiğini düşünüştü. Gidip yardım etmeyi düşünmüştü. Vampir hızıyla daha düşecek zaman blamadan onu durdurabilirdi. Fakat kendini beğenmiş Hana dışarıya çıktığından buna fırsatı olamamıştı. Ki buda Aido'nun yere düşmesine sebep olmuştu. Bunu yapanın Ayase olduğunu görmüştü. Ancak pekdeumursamamıştı. Ayase'ninde çatıyı terketmesi üzerine tekrardan keyfine bakabileceğini düşünmüştü ama daha sonra merakına yenik düşerek çatının kenarına kadar gidip Aido'nun ne durumda olduğuna bakmaya karar verdi. Fakat gördüğü şey tam olarak beklediği şey değildi. Hana onun öylece kalkıp gideceğini sanıyordu fakat Aido'nun hareket edicek dahi hali yoktu. Ancak şimdide yardım edemezdi. Çünkü yanında bir gündüz sınıfı öğrencisi vardı. Ne yapacağını bilmiyordu. Napıcağını düşünürken kan kokusunu duydu. Aido'nun kanı mıydı? Yoksa o kızın mı? Yoksa %0,01 ihtimalle Ayase'nin mi? Hangisi olursa olsun Hana'nın dışarı çıkmasını zorda olsa önlemeyi başardığı Kırmızı Hana çatıdan aşağı atlamıştı bile. Kendini beğenmiş Hana nadirende olsa onu engelleyebiliyordu.
Hana ağaç dalarının üzerlerinde sıçrayarak aşağıya indi ve bu sırada güzel bir budama yaptı.
"Hey! İyi misin? Hala yaşıyor musun?" biraz duraksadı ve yüzünü buruşturdu. "Çok pis kan kokuyor! Acele edip revire gidelim yoksa..." cümlesini tamamlamadı ama Aido'nun anladığına emindi. Kan kokusunun vampirleri ne kadar çok çektiğini en iyi bilenlerdendi Aido.

Gloria daha Aido'nun ne dediğini tam anlayamamıştı ki Hana yanlarına geldi. "Hey! İyi misin? Hala yaşıyor musun? Çok pis kan kokuyor! Acele edip revire gidelim yoksa..." cümlesini tamamlamadı. Gloria tam kokunun o kadar da çok ağır olmadığını söyleyecekti ki bir şey sölememenin en iyisi olacağını düşündü. Bir şey söylemeden Hana'nın dediğini yapmaya koyuldu. Tek başına yapamadığı işi Hana'nın yardımıyla ne kadar da kolay yapıyorlardı. Hana ile birlikte Aido'yu revire taşımaya koyuldular.