Tek Kurşun

Yarı ölü, baygınlık ve dinginlik arasında kalmıştı, kendini öldürmek için hazırlanıyordu ayağına bağladığı bıçaklar. O anda duyduğu kan kokusu belki de hayatını kurtarmıştı. Koşup hiç düşünmeden kanını içecekti. Evet, şu anki haliyle bir insan hayatı gözüne çok ufak bir şey gibi gözüküyordu. Kokunun geldiği yere gitti. Fakat açlığı o anda o kadarda önemli gözükmedi gözüne. Karşısında duran yaralanmış bir insan değil, adıyla gökleri delmiş bir safkandı. Fakat… fakat bu kadar muazzam varlığı kim bu hale getirmişti? Hayır, bunu sıradan bir insan yapamazdı. Muhakkak bir vampirin işiydi. Fakat hangi vampir bir safkana saldırırdı? Olduğu yerde donakalmıştı. Ne kımıldayabiliyor nede konuşabiliyordu. Sadece yerde kanlar içinde duran bu efsanevi varlığa bakıyordu. Korku dolu gözlerle sadece onu izliyordu. O an omzunu sıyırıp geçen bir kurşunla kendine gelebildi ancak. Arkasını döndüğünde sadece tek bir avcı görebildi. Hayır, bunu yapanın sadece bir avcı olması imkânsızdı. Arkasına baktı bir safkandı evet ama savaşamayacağı ortadaydı. Ayağına bağlı duran bıçakları çıkartmak ve ona doğru savurmak için hazırlanmıştı fakat o anda avcının silahından çıkan tek bir kurşun sesini duydu ve tam kaçacakken kanlar içindeki safkan avcının silahını parçalara ayırdı. Ancak bunu yaparken kurşuna hedef olmuştu. "Kaç, dracula"bunun ne demek olduğunu anlayamadı draculada neydi? Ne olduğunu anlayamamıştı fakat o safkan bunu söyledikten sonra toza dönüşüp yok oldu. O anda hiç düşünmeden kaçtı. Olabildiğince hızlı koşuyordu. Ancak o ne kadar hızlı koşarsa koşsun avcı ondan daha hızlıydı. Bir köprüye gelmişlerdi ve köprünün üzerindeyken avcının silahı başına dayandı. Bu silahın az önce parçalara ayrıldığını gördüğüne emindi. Peki nasıl? Nasıl olabilirdi. Bu silah şimdi onu hedef alıyordu. O an ne olduysa o oldu. Ayın sudaki yansıması silaha oradan da tekrar aya doğru yansımıştı. Bu ışık üçgeninin ortasında kalan genç vampir ne olduğunu bile anlayamadan gözlerindeki korku asil bir safkanın kan rengindeki gözlerine döndü. Silahın attığı tek kurşunun sesi her zamanki gibi büyük bir gürültü yayarak ilerledi. Fakat bu kez hedefi ıskaladı. O anda ayın ışığının düşmediği tek noktada siyahlara bürünmüş bir vampirin gözleri ayın o gizemli ışığını yayar gibi kan rengiyle parlıyordu. Önünde yerde yatan avcının uzun lacivert kabanı kendi kanıyla yıkanıp kızıla büründü. Kim bilmez draculanın adını? En eski vampiri kim bilmez? İnsanlara bile adını duyurmuştu sonuçta. Ancak onun kanını taşıyan bu genç vampir tanımıyordu onu. Korkusuna yenilen bu genç vampiri ele geçiren dracula onun bedenini kullanarak dünyaya bir kez daha adını duyurmaya kararlıydı. Bütün vampirler o an bu soylu kralın önünde eğildi. Dracula yerde yatan bu vampir avcısının bedeninde kalan son kanıda içmek için eğildi. O anda genç vampir hiç hissetmediği bir endişe ve hüzün hissetti. Kendi korkusunun dünyayı yok etmesine izin veremezdi. Titreyen elleri bu kez cesaretle yanıp tutuşuyordu. Önünde ölü duran vampir avcısının elinde tuttuğu kanla kaplı silahı hızla yakalayıp kalbini hedef aldı. Bir saniye olsun tereddüt etmeden kendini kalbini bu kanlı evrene teslim etti. Silahtan çıkan tek kurşun sesi Dracula'nın isyanının sesini bastırdı. Genç vampirin tek söylediği ise "korkmuyorum!" oldu. Nerede olursa olsun bütün vampirlerin hissettiği bu özgürlük ve korku hissi o an her birinin kalbini parçalayarak tekrar sardı.

Oldukça akıcı ve hoştu

RP puanın: 90