Gündüz Turu

Hana yöneticinin odasından yeni dönmüş ve anında kendisine yatağına atmıştı.
"Oooffff.... Yönetici ile konuşmaktansa vahşi bir aslana bale öğretmeyi tercih ederim. Kesinlikle çok çok daha kolay olur. Her neyse en azından kabul etti." Bunu söylerken elindeki okula giriş formuna bakıyordu. Tek yapması gereken bunu ona fark ettirmeden imzalamasını sağlamaktı. Bir şeyler uydurmanın zor olacağını düşünmüyordu zaten. Kağıdın üstündeki kocaman 'Akane Hyao' yazısına ve arkadaşının resmine baktı. Teknik olarak onun değil kırmızı Hana'nın arkadaşıydı ama bu kendini beğenmiş haliyle bile onun okula gelmesini istiyordu. Çünkü ilginç bir kızdı ve kesinlikle bu okula biraz hareket katacaktı. Bütün bunları düşünürken hava iyice aydınlanmıştı. Ayağa kalkıp üstüne sivil bir şeyler giyindi. Kapıya yönelmeden önce rüzgar yardımıyla perdeleri kapattı. Daha sonra da aynı şekilde kapıyı arkasından kapattı. Hemen aşağı inip bir bardak almayı odasına dönüp tabletlerden birini içerek uyumayı istiyordu. Ama hayır sabahın bu güneşli saatinde gidip Akane'ye kağıdı imzalatması gerekiyordu. Her şeyden öte onu bulması gerekiyordu. Bu şehirde olduğundan bile emin değildi. Dahada beteri ise şansına havada tek bir bulut bile yoktu ve güneş yeni yeni doğmaya başladığı halde her taraf öğlen vakti gibi aydınlıktı. Kendi kendine yakınırken su eklemeye veya miktarına önem vermeden cebinden tabletleri çıkarıp hepsi birden ağzına dikti. Bu esnada bir kısmı da yere düşmüştü ama pek umursamadı. Hemen merdivenlerden aşağı inmeye başladı. O sırada kapı açıldı. Kimin girdiğini görmedi ama umursadığı da söylenemezdi zaten. Büyük ihtimalle dersten gündüz sınıfına gösteriş yapan bir avuç vampirdi. O yüzden hiç aksamadan yoluna devam etti ve kapıya yöneldi. Ancak tahmin ettiği gibi bir avuç vampir yerine karşısına tek bir vampir çıkmıştı. Ancak aşırı parlak ışıkta kim olduğunu göremedi.

Aido ayak kaslarını hissetniyordu..Kaç saattir bu parlak güneşin altında tenis oynuyordu..Buna değer miydi? Yani sabahın bu sıcak saatlerinde sırf gündüz sınıfı seviyor diye nefret ettiği ama kendisine yakıştırılan mavi şeritli tenis ayakkabılarıyla o lanet duvar sahasında karşısında rakip bile yokken duvardan top saydırmak..Değer miydi? Üstelik uykusundan olmuştu ve kaç saattir duvara raket salladığını unuttuğundan kollarının durumuda pek iç açıcı değildi..Kapıyı kırarcasına açarken altlarında mor halkalar oluşmuş gözleriyle içeriyi süzdü..Gerçekten tüm bunlara değer miydi? Gerçi gündüz sınıfının çığlıklarını hatırladıkça cevap evet olabilirdi..Ancak şu an için Aido’nun aklından geçen tek şey bir an önce kas gevşetici alıp uyumaktı..O kadar dalgındı ki kapının ağzında duran kişiyi görmedi ve yanlışlıkla ona çarptı..Neye uğradığını şaşırarak kafasını sağa sola salladı..Daha iyi görebilmek için altlarında mor halkalar oluşmuş gözlerini kıstı..

Hana kendisine çarpan vampirin kim olduğunu daha görememişti ancak daha o anda konuşmaya başlamıştı
"Dikkatli olsana. İnsanlar bile böyle bir hataya düşmez. Ne kadar sakarmışsın sen. Kendine vampir mi diyorsun? İnan bana çok çok yanılıyorsun. Her neyse seninle konuşamayacak kadar acelem var. Görüşürüz... aslında hayır umarım görüşmeyiz." Hana bu cayır cayır güneşin altında durup birde bu sakar vampirle tartışamayacaktı. Hatta kim olduğuna bakma gereği bile görmeden kapıyı biraz daha açıp dışarı çıktı ama güneşin parlaklığıyla sendeledi ve yere düştü. bu kadar sözün ardından bu gerçekten de utanç verici bir durumdu. Gerçi Hana o esnada kırmızı Hana olunca onunla uğraşma cesaretine sahip çok az kişi vardı. Hana çevik bir hareketle kalkıp arkasını döndü. Ve evet o çok az kişiden birisi karşısında duruyordu.

Aido gözlerini kıstı..Karşısında ki ona birşeyler söylemişti..Ama kızı ne tanıyabildi nede söylediklerini seçebildi..Televizyonda ki karıncalanma gibi hafif cızırtılı sesler kulağının çok uzağından geçip gitmişti..Tanrım üç duble içki içmiş gibiydi..Karşısında ki nesnenin kapıya yaklaşmasıyla merdivenlere doğru yönelmişti ancak o nesnenin sonradan kırmızılaştığını fark edince bunun kim olduğunu anladı..Gözlerini açabildiği kadar açtı ve ukala bakışlarını dikti..Az önce duyduğu cızırtıların kimden geldiği şimdi belli olmuştu ve kişiye bakılırsa hiç iyi sözler olmadığı gibi bir olasılıkta vardı..Kızın kendine yaklaşmasını kaşlarını kibirle kaldırarak izledi...İşte en büyük baş ağrısı geliyordu..Ancak kabul etmeliydi ki bir kas gevşeticiden çok daha etkiliydi..İlk geldiğinde Aido yalnızca ukala bir kız olduğunu düşünmüştü..Bu şekle girmesi tamamen o kızın sinir germe yeteneğinden kaynaklanıyordu..Kafasını kıza doğru savunma modunda kaldırdı..

Hana konuşmasını bekledi ancak Aido hiçbir şey söylemeyince kendisi konuşmaya devam etti.
"Ne o dilin mi tutuldu? Bu arada bir cevap versene bu saatte dışarda ne işin var? Sen cidden vampir misin? Zaten bir vampire göre çok da zayıfsın..." Hana bilerek Aido'yu kışkırtmaya çalışıyordu. Çünkü canı gerçekten çok sıkılıyordu ve Aido ile kavga etmek gerçek anlamda bir eğlenceydi.
"Aslında düşününce, kanının tadı da tıpkı bir insanınki gibi." oldukça pis bir gülümseme ile Aido'ya baktı ve bir karşılık bekledi. Herhalde güneş onu bu kadar lafın altında kalmasına izin verecek kadar baymış olamazdı.

Aido geriledi..’’Ne??’’ Ona ne demişti bu kırmızı kafa..Asıl insana benzeyen oydu..Hatta sadece insan değil bir insanın görüntüsünü ve bir sivrisineğin vızıldamasını almıştı.. Vampirlerin illa bir domuzcuk gibi şişman mı olması gerekiyordu..Hana kendisini şişman görüyor olabilirdi Aido buna şaşırmıyordu ancak bu kompleksin ucu kendisine değdiği anda acısını fena çıkartırdı.. Aido geriledi bunu normalde söylemezdi ama bu kız bu defa sabrını taşırmıştı..

‘’Sen..Seni ruh hastası melez..’’ Hana’nın melez olup olmadığı onun umrunda değildi.. Melezin bir vampire kullanılabilecek en kötü sözlerden biri olduğunu düşünüyordu..

Kanından konu açılınca Aido iğice öfkelendi..


‘’Bilirsin kanını tadabilirim ama zehirlenmekten korkuyorum..Seni lanet kırmızı kafa..Kanında fare zehri bulunduğundan eminim..’’

Hana bu sözlere anında karşılık veriyordu. Vermek zorundaydı.
"Demek o kadar cesursun sen kim benim kanımı içmek kim. Senin gibi cılız, korkak bir vampir bana ne yapabilir ki? Aslında çok merak ettiğim bir şey var. Bütün o insan kızları sende ne buluyor? Öyle ağım şahım bir özelliğin yok. Birde şu İsis'le sürekli konuşup duruyorsun ya. Sinirlerimi bozuyor. Sen kimsin ki onunla konuşabilirsin. Gerçi küçük böcekler hep kendilerini çok üstlerde görür. Ha bu arada şu melez lafına gelirsek. Bir yarımın safkan olması bence küçümsenecek bir durum değil. O Kanın sana yaptıklarını unuttun mu? Gücün neden bana yetmiyor sanıyorsun?" bunları sölyedikten sonra tek eliyle Aido'yu boğazından yakalayıp duvara yapıştırdı ve tam anlamıyla psikopat gibi kahkahalar atmaya başladı.
"Şimdi kaçabilir misin? Söylesene hadi! Beni o küçük mavi saçlı kızla karıştırma. Ya da o çikolata vampirle. Ben onlar gibi değilim. Beni ezersen ezilirsin. Bunu sakın unutma!" bir kez daha psikopat bir kahkaha attı ve ellerini biraz daha sıkarak Aido'nun ancak bir vampire zar zor yetecek kadar nefes almasına izin verecek şekilde tuttu. Yüzündeki ifadeyse Akane'yi bile aratmıyordu.

Aido bu kez gerçekten öfkelenmişti..Kızın onun boğazını sıkması can acıtıcı olmasına karşın hala tamamen savunmasız değildi..

‘’Seni..Lanet..Psikopat..’’dedi zorlukla ve sağ dizini kızın karnına sertçe geçirdi..

Duvarlar yavaş yavaş buz tutmaya başlamıştı ve bu buz Aido’nun etrafından dolaşarak kızın elinden devam ediyordu...Buz damarları yeterince uyuşturduğunda o lanet buzu kıracaktı..Hana’nın eliyle beraber..Bunları yaparken hala hana’nın karnına sertçe tekmeler atmaya devam ediyordu..Normalde bir kıza vurmazdı ancak sorun şu ki Hana’da bir kız sayılmazdı..Boğazını sıkarken canı acıyordu ama umursamıyordu..Hana’nın kolu üç kat buz ile kıpırdayamazdı ve uyuşması an meselesiydi..Uyuştuğu anda Hana’nın çektiği acı Aido’nun şu an çektiği acının dört katı olacaktı...

Hana öfkesinin yanında bu buzun bütün vücudunu kaplaması durumunda ölebileceğinden haberdardı. Elbette Aido'nun onu öldürecek cesareti yoktu ama yinede buz tehlike demekti. Kolunu geri çekmeye çalıştıysa da elini kımıldatamadı. İşte o sırada küçük mavi saçlı ve masum Hana bu öfkeli canavarın yerini aldı. Ve dönüştüğü ilk anda kolundaki acı hissiyle ağlamaya başladı ve çok geçmeden de uyuyan gece sınıfını uyandıracak kadar yüksek perdeden acı dolu bir çığlık attı.
"Üzgünüm, üzgünüm, üzgünüm." vahşi Hana'nın davranışlarını gördüğü için özür dilerken sesi ağladığı için boğulmuştu. Ve daha çok şöyle bir şeyler söyledi "ugnum, ugnum, ugnum"

Aido tam bu işten zevk almaya başlamışken herşey sona ermişti..Bu kız hiç olmadık zamanlarda dönüşüyordu..Gerçi kolunu kurtarmıştı bu sayede...Aido mavi saçlara masum yüze ve iri iri açılmış gözlere iki saniye kadar şaşkın şaşkın baktı..Ardından kızın bastığı çığlıkla yerinden sıçradı..Bu kızın sinir bozucu çığlığı hesaba katılırsa aido artık buzu kırmayı değil kızın kolunu kırmayı ciddi ciddi düşünebilirdi.. Bu lanet sesi bu etkinlik önleyecekse yapılabilirdi..Ancak sonradan kızın kolunu dolamış buzu çekerek kızın ellerini serbest bıraktı..Kızdan çıkan ağlamaklı sesler sıkınca viyaklayan lastik ördek gibi olmasına karşın çığlığı kadar sinir bozucu değildi..Her halikarda gece sınıfı uyanmıştı..Tabi sağır değillerse ve bu bela demekti..Neden? neden her zaman belayı çekiyordu..

Mai duyduğu yüksek frekanstan aşırı derece kulak tırmalayan çığlıkla uyanmıştı. Ve bu yöntem uyanmak için hiç de iyi bir yol değildi. Penceresine gidip bu sesi çıkaran kişiye fırça çekmeye hazırlandı ancak bu fikir bir süre askıya alınacaktı. Yüzünde nadiren görülen ciddi bir ifade vardı. Gözlerindeki bakışla birlikte gözlerinin cart mor rengi de pembeye yakın bir kızıllığa büründü. Ve bir vampire yaraşır derece yüksek bir hızla yatakhane merdivenlerini inip kapının önüne çıktı.
"Burada neler oluyor?" sesinin soğukluğu sanki her şeyi dondurmuş gibi iki vampirde taş kesilmişlerdi. Bir süre sonra kendini toparlayan sarışın vampir arkasını döndü ve konuşmak üzere ağzını açtı.